Kort voor de wekker afgaat zijn we wakker - voor mij geld in ieder geval rise & no shine. Heb wel heel goed geslapen, wellicht te goed….

Toch maar vlug even onder de douche en snel aankleden. Om 0700 uur is het ontbijt, maar je kunt al om 0630 uur terecht. Je moet er dan wel rekening mee houden dat nog niet alles beschikbaar is. Ik vraag mij dan af wat je nog extra krijgt om 0700 uur. Ja er stond geen magere melk, soja melk en wat voor andere soorten melk ze hier nog hebben 's morgensvroeg. Heel eerlijk gezegd vonden wij dat niet zo boeiend. Je kon je brood roosteren, er lagen gekookte eitjes, vleeswaren, fruit, yoghurt in diverse varianten, warme croissants, chocolade muffins, een hele variatie aan Kellog's ontbijtgranen……koffie/thee maar geen limonade…wij konden in ieder geval rijkelijk vooruit.

Stip 0715 uur rijdt de bus voor die ons naar Abel Point Marina brengt. We hebben onderweg nog 2 pick ups te gaan. Bij de laatste pick up stapt een hele groep jongeren in die we gisteravond flink bezig hebben gezien in een bar. Dus dat beloofd wat te worden aan boord, vooropgesteld dat ze bij ons aan boord gaan.

Bij Abel Point Marina moeten we ons nog even melden om het ticket voor de Camira te krijgen. Daar bij ons op de voucher een andere pick up tijd stond vermeld dan dat de daadwerkelijke pick up tijd was, melden we dit nog even aan de balie, want er waren meer mensen in de bus die een andere (latere) pick up tijd door hadden gekregen. Maar goed dat wij gisteren nog even hebben gecheckt hoe of wat.

Wanneer de boarding wordt omgeroepen is er in eerste instantie verwarring bij ons, want op ons polsbandje staat Great Barrier Adventures en die moeten gaan boarden, maar wij zitten op de Camira en die hoeft nog niet te boarden. Blijkt dat we de verkeerde polsbandjes hebben gehad. Geen probleem, we krijgen meteen nieuwe. Uiteindelijk zitten we met 56 personen aan boord. Dat klinkt als heel veel, is het wellicht ook maar aan boord is daar niet zo veel van de merken. Er staan 2 grote bakken met flesjes water gereed zodat je meteen al wat te drinken kunt pakken.

De Camira is een van 's werelds snelste commerciële zeilcatamarans - 30 knopen is haalbaar. Top speed voor ons vandaag is ruim 14 knopen. De bemanning aan boord is heel relaxt en vriendelijk. Zodra we onderweg zijn, krijgen we veiligheidsinstructies en daarna is het gewoon doen waar je lekker zin in hebt. Wij zitten achterin de boot, niet zo zeer omdat ik mij niet lekker voel - ik heb immers mijn supertabletje geslikt - maar gewoon omdat het daar lekker toeven is. De grote groep jongens zit bij ons en is opvallend rustig. We krijgen gezelschap van een Australisch stel - Debbie & Marc - uit Melbourne die op vakantie zijn. Daar hebben we eigenlijk de hele dag wel goed gezelschap aangehad. Debbie voelt zich niet helemaal super, maar dat trekt nog wel bij. Bij de jongens is het een ander verhaal. Ze zijn niet voor niks zo stil en het duurt niet lang voor de eerste tot grote hilariteit van zijn matties over de reling hangt. En hij blijkt uiteindelijk niet de enige te zijn die het gisteravond super gezellig heeft gehad

Het waait flink en dat is natuurlijk net de bedoeling wanneer je gaat zeilen. We stoppen even bij Daydream Island om nog een paar gasten op te halen en zodra we door de Whitsunday passage zijn gaan de zeilen op en dan is I am Sailing…..

De Whitsunday eilanden liggen tegen de oostkust van Australië. James Cook voer tijdens Pinksteren in 1770 door de Whitsunday Passage en heeft zo dit archipel ontdekt. James Cook had echter niet in de gaten dat het niet meer Pinksterzondag was maar 2e Pinksterdag vandaar dat de naam Whitsunday Islands niet correct is.

We stoppen bij een van de eilanden voor een snorkelpauze. Het blijkt stinger season te zijn - dat zijn hele kleine kwalletjes die met het blote oog nauwelijks te zien zijn, maar die er wel voor kunnen zorgen dat je met geweld naar het ziekenhuis overgebracht moet worden - vandaar dat wordt geadviseerd een pak aan te trekken. Gelukkig is dit pak gemakkelijker aan te trekken dan de wetsuite met duiken. Met de rubber ducky (de boot die aan de catamaran hangt) worden we in 2 aparte groepen gedropt. Voor we het water in vallen spotten we een schildpad, die er als een haas van door gaat. Die denkt natuurlijk ook weg wezen hier met al die drukte. Het water is niet super warm, maar het is wel lekker om even te dobberen en visjes te kijken. Het koraal is niet zo mooi als we al gezien hebben. Veel is dood. Maar er zwemmen toch wel genoeg vissen (veel papegaaivissen) rond om iets te zien te hebben.

Terug aan boord doen we de pakken uit en kunnen we fruit en cake pakken. Dat smaakt op zich wel. Intussen zetten we koers richting Whiteheaven Beach een uurtje varen. Voor een paar jongens een uur te lang

Het weer is wisselend. Het waait stevig en het is best wel bewolkt. Zodra het zonnetje zich ook maar even laat zie, is het wel meteen de fik erin. We krijgen nog even wat spetters regen op ons dak. Bij Whiteheaven Beach schijnt dan toch wel het zonnetje. Aangeraden wordt om zo weinig mogelijk mee te nemen naar het strand. A. je wordt nat in de rubber ducky en wanneer je vanaf de rubber ducky naar het strand moet lopen en B. het zand is zo fijn, dat gaat overal in & tussen zitten waardoor je apparatuur beschadigd. Dus de camera's blijven in de tas. Een T-shirt en zonnebrand is voldoende. Wat mij erg opvalt hier in Australië, en volgens mij heb ik het als een gezegd, is dat er bij alle 'attraties' hoe afgelegen zij ook zijn een toilet is met ruim voldoende toiletpapier. En de toiletten zijn schoon. Zo ook hier in het Whitsunday National Park op het eiland. Het zand is echt heel wit en super fijn, net meel. Het blijkt uit een onderwatervulkaan te komen en wordt dan de wal op gespoeld. We lopen een stukje het strand op en neer tot we weer worden opgehaald.

Meteen nadat we aan boord zijn kunnen we gaan lunchen. Lekkere salades en steak, vis, kipfilet en een worstje van de BBQ. Er is ruim voldoende voor iedereen. Na de lunch zette we koers richting Hook Island, waar we om Whitsunday Island heen draaien en terug gaan richting Daydream Island. De wind hangt goed in de zeilen en we schieten vooruit. Af en toe klapt het er goed op met die golven. Na een uurtje liggen blokjes kaas met zoutcrackertjes en chocolade cake klaar. Heerlijk. Drinken (koffie/thee/fris/bier/wijn) is de hele dag door in ruime mate beschikbaar. Je komt echt niks tekort aan boord.

Het weer blijft wisselend - bewolkt/zonnig - en we krijgen nog een kleine regenbui op ons donder, maar na 1 minuut spetteren was het al weer voorbij gelukkig.

Bij Daydream Island zetten we de mensen af die daar aan boord zijn gekomen en gaan wij verder naar het vaste land. Rond 1730 uur zijn we weer terug en worden we met de shuttle naar het hotel gebracht. Dan heb je een hele dag niks gedaan als alleen maar lekker lui liggen wezen en dan ben je toch wel moe wanneer je s avonds terug komt….

We hoeven niet veel meer te eten, na een verkwikkende douche lopen we naar het dorp en komen uiteindelijk in een heel gezellig tentje terecht waar 2 jongens op een gitaar diverse liedjes ten gehore brengen.

Terug op de hotelkamer is het spullen en koffer klaarleggen voor morgen. Dan hebben we een lange rit voor de boeg wanneer we naar Hervey Bay moeten. Voor deze rit is 10 uur gepland……….dus ja morgen vroeg weer op zodat we op tijd kunnen vertrekken.