Dus gisteren meldde ik dat we gingen jungle raften………..dat moet dus jungle surfen zijn……….maar daarover straks meer.

0500 uur begin ik wakker te worden, het zal niet waar zijn….maar helaas. Ik weet het nog tot 0600 uur te rekken gelukkig dan loopt de wekker af. Desondanks heb ik toch wel goed geslapen. We zitten dus op tijd aan het ontbijt en meteen na het ontbijt vertrekken we naar het noorden naar Daintree & Cape Tribulation.

Het is al lekker qua temperatuur deze ochtend. En op the Cook Highway die ons naar het noorden leidt is het gezellig druk. Vrij in het begin zijn er best veel rotondes op de snelweg. Heb je net weer snelheid opgebouwd, kun je weer remmen voor de rotonde. Maar dan houden de rotondes gelukkig op en kunnen we gewoon doorrijden. De natuur hier is weer heel anders dan we tot nu toe hebben gezien. Overwegend natuurlijk het regenwoud, dat niet is aangetast door een bush fire. In een van de weilanden die we passeren stikt het van de walibi's. Tenminste we denken dat het walibi's zijn want ze zijn wat kleinere kangoeroes. Wij hebben het ontbijt al gehad, zij zijn nog bezig lijkt wel

De route komt loopt op stukken ook pal langs de kust af, wat hele mooie uitzichten oplevert.

Net na Mossman - het is zo 0820 uur - wordt ik door de politie geseind om mijn auto langs de kant te zetten. Wat nou??!!. Te hard rijden kan het niet zijn, want voor de uitzondering heb ik mij netjes aan de snelheid gehouden. Het blijkt een alcoholcontrole te zijn. Blij dat ik mij vandaag heb kunnen inhouden

De agent legde netjes uit wat de bedoeling was en wat er van mij werd verwacht. En de test was negatief. Dat had ik hem voor het blazen al kunnen vertellen :-D. Het is wel raak deze vakantie. Op het vliegveld ben ik tot 2x toe eruit gepikt voor een test op explosieve stoffen en nu een alcoholcontrole

Rond 0915 zijn we bij het punt waar we een boottocht over de Daintree River willen gaan maken. Dit is Saltie territory, dus dat moeten we zien. Helaas is de organisatie die wij hadden uitgezocht tijdelijk niet in bedrijf, dus we schuiven op naar een concullega. De boottocht van 1000 uur zit al vol, maar als we naar Daintree zelf rijden, kunnen we daar met de boottocht van 0945 mee. We hebben nog tijd genoeg dus wij rijden terug naar Cook Highway en slaan rechts af naar Daintree. Dit is echt maar een klein plaatsje en je moet niet met je ogen knipperen want dan ben je er al door heen. En in plaats van de upper Daintree cruise hebben we nu de Lower Daintree Cruise. Maar mochten we tijd hebben, dan mogen we terugkomen voor een gratis cruise op de upper Daintree river. Es kijken of dit gaat lukken. We hebben nog tijd, dus we drinken eerst een kop koffie en thee. Daarna is het een hele korte wandeling naar de boot. We moeten nog even wachten op want andere mensen die helaas niet helemaal op tijd bij de boot konden zijn, maar dan kunnen we eindelijk vertrekken.

De schipper legt ons het een en ander over de omgeving uit. Het blijkt dat hier een 1/2 jaar geleden het water heel erg hoog stond. Hij laat een foto rond gaan van de situatie toen en we kunnen dan met eigen ogen aanschouwen wat de situatie nu is. Het is echt niet normaal hoe hoog het water heeft gestaan. De struiken die wij nu zien, hebben destijds 4 meter onder water gestaan. Echt niet normaal. De gevolgen van die overstroming zijn nu nog steeds aan de oevers te zien. We gaan op zoek naar een krokodillenmannetje van ca. 4 m en een vrouwtje van ca. 3 m. Niet te flauwe beestjes dus. Normaliter houden ze zich op tussen de wortels van de mangroven, maar vandaag hebben ze ATV denk ik

. We hebben ze helaas niet gevonden. De natuur op zich is wel heel erg mooi. Op de valreep zien we nog wel een Water Dragon liggen die lekker aan het opwarmen is, maar helaas ligt madam (volgens de schipper is het een vrouwtje) te ver weg dus een foto zit er niet in. De schipper probeert het nog even in een andere lagune, waar hij gisteren ook een krokodil heeft gezien, maar helaas. No such luck.

Na de cruise stappen we weer in de auto en gaan we richting Cape Tribulation. Hiervoor moeten we een klein stukje met een pondje en dan is het 25 km naar het noorden over een Road Cape Tribulation - Kaap Ellende. Het enige wat enigszins ellendig is, is de vrij smalle weg die we moeten volgen. Die laat weinig ruimte voor manoeuvreren of een stuurfout. Maar echt de route an sich is prachtig. Het is net of je door een haag van regenwoud rijdt, met hier en daar zicht op de Koraal Zee. En waarom heeft het dan Cape Tribulation? Het blijkt dat Kapitein Cook de grootste moeite had om veilig langs het Great Barrier Reef te varen dat hier vlak voor de kust ligt. En dan moet ik plots remmen, nog niet zo zeer voor iets op mijn weghelft, maar wel zo zeer voor iets op de andere rijbaan. Het blijkt het grote hagedis - ca. 1 m - te zijn die op het wegdek in de zon ligt. Zodra ik er aan kom en tot bijna stilstand rem, gaat hij er als een haas van door. Helaas hebben we hem niet super goed kunnen bewonderen. En worden we normaal gezien gewaarschuwd voor kangoeroes, worden we nu gewaarschuwd voor de Cassowaris - die we uiteraard niet gezien hebben helaas.

Rond 1220 uur zijn we bij the Snake House, hier worden we opgehaald voor onze jungle surfing tour. We hebben nog een uurtje dus we gaan eerst wat eten bij een tentje vlakbij de Snake House. Het wordt een kiphamburger met wat frietjes. Helaas blijkt het in dit soort plaatsen vaak alleen maar mogelijk om iets van een snelle vette hap te eten, het zij zo…

Onze jungle surfing groep bestaat maar uit 4 personen, wij en nog 2 jongere dames. Maar erg is dat niet, hoef je tenminste niet zo lang te wachten. De transfer duurt nog geen 5 min. en we worde enthousiast verwelkomd door onze gidsen. We krijgen een harnas om en onze camera wordt goed vast gemaakt aan het harnas, kunnen we toch nog foto's maken onderweg. De helm mogen we ook uitkiezen. Ik krijg in eerste instantie Cinderella en ik vraag voor de gein of hij een Snow White heeft, en ja hoor die is er ook. Dus ik krijg Snow White. Marco is Mad Max, ook heel toepasselijk.

Na een klein klimmetje zijn we bij het begin van de surfroute. Na een korte uitleg over de veiligheid, moeten we in een soort hamsterwiel stappen en zorgen dat het wiel gaat draaien. Op deze manier krijgen we onze spullen die ons naar boven brengen. En dan gaat het beginnen. Eerst gaan Marco en ik met zijn tweetjes van platform 1 naar platform 2.

En van 2 ook samen naar 3. Van 3 naar 4 met zijn tweetjes en van 4 alleen naar 5. En van 5 alleen naar 6. Steeds worden we op het platform opgevangen door een van de begeleiders die ons steeds weer aan de boom bevestigd voor wij losgekoppeld worden. En intussen krijgen we wat informatie over het regenwoud. Het regenwoud hier is het grootste regenwoud ter wereld en het enige dat hier meteen aan de zee grenst. Tussen platform 3 & 4 krijgen we gezelschap van een aantal vleermuizen - Vleerhonden om precies te zijn. Dat wil zeggen zij vliegen gewoon rond zonder zich iets van ons aan te trekken.

Het jungle surfen is echt heel erg gaaf. Je vliegt van het ene platform naar het andere. Je wordt steeds goed opgevangen. Geen centje pijn. Hier en daar halen de jongens wel een geintje met je uit, maar alleen als ze in de gaten hebben dat je het kan lijden. Bij de laatste surf is het de bedoeling dat je onderste boven gaat hangen. Dat is toch ook wel grappig hoor. Ik had alleen even wat moeite om weer recht op te komen. Hoefde daarvoor alleen mijn benen los te laten, maar het duurde even voor dat kwartje viel. Al met al was het echt een super ervaring en super leuk om te doen. Na deze laatste afdaling, lopen we terug naar het beginpunt en worden we weer bij de Snakehut afgezet. We gaan nog even naar Myall Beach voor een korte strandwandeling en dan rijden we terug naar Cairns. Het is inmiddels heel erg bewolkt boven de heuveltoppen van Daintree National Park, maar de temperatuur is super goed.

Marco neemt de terugweg voor zijn rekening. Wederom zien we de walibi's in de velden zitten, dit maal voor hun avondmaal denk ik zo. Om 1815 zijn we weer terug lekker op tijd. Vlug even douchen en haren wassen. Want dat schattige helmpje dat we tijdens het surfen op moesten hebben, rook niet zo superfris…..

Wederom eten we vanavond bij de Balinees in het hotel. Morgen is het koffers pakken en dan gaan we verder naar Townsville. Intussen zitten we vandaag op 3 weken….nog 2 te gaan…………time flies indeed…..