Vanaf 0030 uur, zoiets ja, was het bal en heb ik tot we bijna moesten opstaan, wat hazenslaapjes gehad. Erg vermoeiend…dacht kan wellicht een nacht doorslapen na al dat gespetter van de afgelopen paar dagen. Marco had hetzelfde probleem. We zijn er op tijd bij. Vanaf 0630 uur kunnen we ontbijten en meteen na het ontbijt gaan we op weg om onze huurauto hier een paar straten verder op, op te halen. Het is een minuut of 10 lopen….voor ons dan

Om 0730 uur is HERTZ open en krijgen we zonder enige issues onze auto mee. Binnen 10 minuten zitten we zowat in de auto op weg naar de Kurunda Skyrail. Dat is niet zover rijden vanaf Cairns, nog geen 1/2 uurtje. Het is ochtendspits op de Cook highway, maar dan voornamelijk naar de stad toe.

Het skyrailcentrum gaat pas om 0845 open, dus we hebben nog een 1/2 uur voor we naar binnen kunnen. Het ging vanmorgen allemaal zo vlotjes met de huurauto enzo, vandaar dat we tijd over hebben.

We hebben de eerste cabine naar boven, samen met een Australisch stel uit Melbourne die ook vakantie aan het vieren zijn. Vanaf het startpunt naar de eerste stop duurt het ongeveer 10 min. Onder je glijden de prachtig groene boomtoppen van het tropisch regenwoud voorbij. Bij de eerste stop gaan wij eruit voor een kleine bushwalk en zij gaan door. Deze bushwalk is idd. heel klein, maar op zich wel de moeite waard. We vervolgen de rit met de gondels naar Barron Falls Station.

Na een korte wandeling komen we bij een uitkijkpunt met zicht op de Barron Falls. Deze staat nog net niet droog, maar wel grotendeels. Wanneer je deze in volle bedrijvigheid wilt meemaken, dan moet je hier tussen december en maart zijn. Wanneer we naar het andere uitkijkpunt lopen, kruisen 2 bush turkeys - boskalkoenen - ons pad. Ze komen echt heel dichtbij. Een van de twee komt een paar keer redelijk snel/geïrriteerd op mij af en loopt dan langs mij af verder het pad op. Achter mij komt net een gezin met 2 kinderen aan waarvan er een uit de buggy is. Dat vind ons kalkoentje toch niet zo plezierig en zet het op een rennen richting de buggy. Hetgeen weer een aanslag pleegt op de gemoedstoestand van het kind. Die vindt die snel naderende kalkoen toch niet zo leuk.

Na deze stop gaat het rechtstreeks door naar Kurunda.
Kurunda ligt op 330 m boven de zeespiegel en wordt omgeven door het regenwoud. Het is een gezellig dorp met veel souvenirshops en kleine restaurantjes. Hier en daar een Aboriginal Art Gallery. Verder vind je hier een vlindertuin, een vogelpark en een koalaopvangcentrum Daar wij de wild life experience hebben geboekt, hebben we toegang tot alle drie de centra. We beginnen bij de vlinders. In eerste instantie zou je zeggen, een vlindertuin, leuk, maar dat was het dan wel. Maar niets is minder waar. In dit centrum fladderen heel veel soorten vlinders rond, van klein tot heel groot. Helaas zijn deze prachtige en fragiele beestjes super snel en zitten haast niet stil. Vooral niet de Ullysses vlinder. Deze heeft een prachtig blauwe gloed op zijn vleugels. Naast de vlindertuin worden hier ook de eieren van de vlinders verzameld en uitgebroed in een speciale ruimte.

Volgende stop is het vogelpark. Het klinkt groter dan het is, maar het is super leuk. We worden meteen na binnenkomt verwelkomd door een blauw/gele ara, een zwarte kakatoe en diverse andere papegaaien. Een van de papagaaien herkennen we van de grote groepen die we aan het begin van onze vakantie langs de kant van de weg zagen. De Galah. Een kakatoe met een roze/grijs verenkleed. Marco is al doorgelopen, maar ik was nog wat blijven hangen bij het beginplateau.
Er zit een regenbooglorie heel dichtbij en die wil ik toch wel op de foto hebben. Heel fijn denkt dat beest, maar ik wil graag bij jou op je schouder springen, aldus geschiedde. Meteen krijg ik kopjes van hem en begint hij te kwetteren. Ik kwetter vrolijk terug en dat vind dat beest toch wel interessant. En zo lopen we gezellig met zijn tweetjes door het park. Er vliegen nog veel meer kromsnaveltjes rond, maar er zitten ook zwarte zwanen, eenden en duiven. En een Cassowaris. Wat een prachtig beest en vooral ook massief.

De route eindigt weer op het plateau. Daar is het een drukte van belang want enkele bezoekers hebben zaadjes gekocht en dat is me toch een partij interessant. Uiteindelijk komt de blauw/gele ara bij mij en Marco op de schouder zitten. Marco zijn haar vindt hij wel erg lekker. De rugzak is trouwens ook wel erg interessant. Sommige kromsnaveltjes zijn wat afstandelijk, willen niet bij je komen zitten als je met je hand naar hun toe gaat, maar de Ara klimt gewoon boven op je. De zwarte kakatoe is wat jaloersig aangelegt en scheert luid schreeuwend rakelings langs mij af wanneer de Ara op mijn arm zit. Is best nog wel een gewichtje dat beest. Een van de grote Alexanderparkieten vindt het ook wel gezellig bij ons. Alles moet even geproefd worden en een keer voorzicht aangebeten worden. Vooral dat zwarte ding met die zilveren dingen eraan - onze fotocamera's - zijn heel erg leuk. Voor wij naar binnen zijn gegaan, werd ons geadviseerd om alle oorbellen uit te doen en de horloges af te doen. En dat advies kun je gerust ter harte nemen. Ik was blij dat ik mijn oorbellen niet aan had. Dan zeggen ze wat van eksters

Voor er meer schade aangericht kan worden, gaan we richting het koalacentrum. Dit is ook een hele kleine dierentuin met wat zoetwaterkrokodillen, enkele reptielen en slangen met daarnaast een aantal koala's en een open vrij toegankelijke weide waar walibi's en kangoeroes zitten die je kunt voeren. Met de koala's kun je op de foto. Wij hadden begrepen dat dit bij de prijs van de wildlife experience was inbegrepen, maar dat bleek dus goede marketing. Of we toch nog even wilden betalen. Op zich geen probleem voor ons. Wij zijn ombeurten met Fred - 6 jaar oud - op de foto gegaan. Je wordt van tevoren gewaarschuwd voor zijn gewicht. Op zich best zwaar maar het viel ook wel mee. En zacht dat die beestjes zijn. Heerlijk. Het dier draagt wel een vreemde geur bij zich. Kon het niet helemaal plaatsen. Vies was het niet maar ook niet joehoe wat lekker. We krijgen een foto, maar we mogen ook zelf foto's maken. Op het laatst mogen we nog even met zijn tweetjes. Wat een super ervaring. Aan de ene kant natuurlijk erg commercieel absoluut, maar aan de andere kant het geld wat men voor deze fotoshoot krijgt wordt weer besteed aan dierenopvang etc. Dus een beetje dubbel. Verder is het best lastig om koala's in het wild tegen te komen, dus dit is 2nd best.

Na de fotoshoot gaan we nog even langs de walabis. Wat een schatjes zijn dit en ook super zacht. En eten willen ze ook wel. De wombat ligt uitgeteld in zijn 'bed' en met uitgeteld bedoel ik: het is net of hij gisteravond flink op zuip is geweest. Fantastisch…echt diep in slaap. De kangoeroes liggen lekker op hun gemak te luieren. Maar je kunt wel redelijk dichtbij komen. En dan is het rondje rond en gaan we op zoek naar een lunchadresje. Bij een restaurantje kunnen we buiten op het terras zitten met uitzicht op het regenwoud. Toevallig zit het stel dat wij op de heen weg in de gondel tegenkwamen hier ook te lunchen. Er vliegt een vogel op en neer tussen de balustrade van het terras en een boom. Het blijkt een kookaburra te zijn die denkt een gemakkelijk maaltje te scoren. Marco heeft een kangoeroeburger besteld en wanneer deze geserveerd wordt, wordt hij meteen voor de vogel gewaarschuwd. En dat blijkt niet voor niks. Een paar keer vliegt hij spontaan op de tafel achter ons en probeert zo eten van het bord af te bietsen. En hij laat zich nog niet bijna wegjagen. Het zal hem boeien wat je ervan vindt. Gelukkig hebben wij er weinig last van gehad.

Na de lunch lopen we nog wat rond in het stadje. Het is echt een heel leuk, klein stadje. Je kunt er overnachten, maar persoonlijk denk ik dat dat weer net too much is. Er is denk ik 's avonds niet zo veel te beleven. Maar ik kan mij vergissen.

Terug naar het beginpunt, gaan we via de Kurunda Scenic Railway. De trein vertrekt vanaf een idyllisch stationnetje. Het is echt nog een oude trein met originele wagons uit begin 1900. De spoorlijn, aangelegd in 1886 en geopend in 1891, loopt door het regenwoud. Bij de watervallen wordt 10 min gestopt omdat je vanaf het plateau hier een prachtig uitzicht over de watervallen hebt. En onderweg rijdt de trein diverse keren langzamer bij mooie uitkijkpunten. Gedurende de reis krijg je informatie over de spoorlijn, de trein en wordt je op highlights gewezen. Zo passeren we nog een paar watervallen en zit er een hoefijzerbocht in de lijn waardoor je de trein bijna in zijn geheel kunt fotograferen. Ook daar wordt je tijdens de reis even op gewezen. Op het station van Freshwater stappen we uit. Hier worden we met een transfer terug naar de skyrail gebracht - een transfer van nog geen 10 min. En dan zit het er weer op voor vandaag. We zeggen gedag tegen onze Australische vrienden en rijden terug naar Cairns. Bij het hotel ploffen we nog even bij het zwembad neer.

Voor het avondeten rijden we Cairns in, met de auto zijn we er zo. Na wat rondgekeken te hebben komen we uiteindelijk bij een steakhouse terecht, net van de Esplanade af. Hier hebben we een heerlijke steak gegeten. Hadden we ook echt zin in. Terug in het hotel, kijken we even wat we morgen op het programma hebben staan en trekken ons plan. Oftewel 0600 uur D-Day en dan gaan we jungle raften.