Nu moesten we er vandaag ook weer vroeg uit en dat is geen probleem want ik ben al ruim voor de wektijd wakker. Om 0430 uur om precies te zijn. De volgende keer dat ik op mijn telefoontje kijk voor de tijd, is het 0515 uur. In het bed boven mij hoor ik dat er nog iemand meer wakker is.

Het ochtendtoilet heeft weinig om het lijf hier op de boot. Je schiet snel je zwemkleding aan, T-shirt er overheen en klaar. Aangezien onze hut boven lag, is het voor ons naar beneden en een kop thee/koffie pakken. En we zijn niet de enige. Op weg naar beneden komen we Marc - onze head dive master - al tegen om iedereen te wekken.
Men verkeert in verschillende stadia van wakker: de ene is redelijk fris en fruitig terwijl de andere er 'n moord voor zou doen om weer naar bed te kunnen gaan.

De zon begint op te komen. Dat ziet er echt fantastisch uit, een redelijk rustige zee en dan zo'n rood/roze vlekje aan de horizon dat steeds groter wordt. Je hoeft niet met je ogen te knipperen, want dan heb je het gemist bij wijze van, zo snel dat die zon op komt.

Rond 600 uur hebben we briefing en dan liggen we om 0620 in het water. Nog een keer Boulders Reef maar dan the Wall. Je zweeft dan min of meer langs een muur van koraal af. En je ziet een beetje het rif tot leven komen, de vissen van de nachtdienst gaan naar huis en de dagdienst begint. Persoonlijk vond ik dit niet zo'n mooi rif, in ieder geval de minste van de 5 riffen waar we te water zijn gelaten.

Om 0700 uur zijn we weer aan boord. We zetten de spullen weer klaar, het vullen van de flessen gebeurt hier aan boord dus je hebt de hele rit je eigen fles, en spoelen ons snel even af waarna we onderhand meteen aan het ontbijt kunnen. Tijdens het ontbijt gaan we naar een ander rif - Cathedrals Thedford Reef. Dit is niet echt onderdeel van het Great Barrier en ligt er net iets buiten. En dat is duidelijk te merken aan de stroming en deining van het water. Het is ook niet altijd mogelijk omdat het dan net te ruig is. Maar wij treffen het met het weer, alleen de stroming is een pittige zullen we later merken.

Tussen de 1e en 2e duik zit op zich best wel wat tijd om te relaxen, maar tussen de 2e en 3e duik is het wat krapper. De eerste duik was een diepteduik voor ons, dus we moeten met de 2e en 3e duik oppassen dat we niet te diep aan. In de briefing wordt ook aangegeven wat de diepte is die je het beste kunt aanhouden. Mocht je bij de 2e duik te diep gaan, dan zal er geen 3e duik meer door jou gedaan kunnen worden. Alle duiken worden gelogd. Dus laat je het water in gaat, hoe laat je weer terug bent. En je wordt gevraagd wat je maximale diepte en duiktijd is geweest. Du op zich zit er wel een goede controle op.

Cathedrals Thedford is ook een prachtig koraalrif. Gezien de stroming die er is, zie je hier meer zacht koraal in het water. De meest bijzonder vis van deze duik is toch wel de humpheaded parrotfish, het is niet de eerste keer dat we deze vis zien, maar de eerste keer dat het zo'n grote is - ruim 1 m. Je hoort hem ook duidelijk aan het koraal knagen. Dat hoor je trouwens ook van de kleinere papegaaivissen. Kort nadat we deze grote jongen hebben gezien, zien we een kleinere humpheaded parrotfish zwemmen. Intussen moeten we terug naar de boot. En dat is toch wel een klein gevecht. De stroming is sterk en veranderlijk. Gelukkig had ik al min of meer een safety stop gemaakt - voor de niet duikers: wanneer je op een bepaalde diepte bent geweest, moet je altijd 3 minuten op 5 meter blijven hangen om de hoeveelheid stikstof uit je bloed te verminderen anders heb je kans op Caisson ziekte. Wij maken eigenlijk altijd wel zo'n safety stop, ook al zou het in principe niet hoeven. Maar goed ik had mijn stop al gehad en we gaan even naar de oppervlakte om te kijken waar de boot lag. En dan is het gemakkelijker om onder water naar de boot te zwemmen, helaas ik kwam niet meer naar beneden. Marco heeft mij echt naar beneden moeten trekken. En onder de boot nog maar even braaf 3 min. Gewacht.

De 3e en laatste duik voor vandaag maken we ook op dit rif. Iets meer dan uur na onze 2e duik liggen we weer in het water. Dit keer gaan we de andere kant op. De vele koraalvissen is echt een lust voor het oog. Wat hier weer opvalt zijn de enorme doopvondschelpen die hier op het rif liggen. Ook zien we hele grote lege doopvondschelpen. Het grappige van deze schelpen is dat ze min of meer dichtklappen wanneer je erboven zwemt of wanner ze iets voelen bewegen. En hoe ouder ze worden, hoe minder ze de reflex hebben om te sluiten. En vissen weten dat, dus zodra de schelp niet meer goed sluit, veranderd hij een feestbanket voor de vissen.

Het is flink aanpoten om tegen de stroom in te komen. Op een gegeven moment is het toch maar weer even kijken boven water. Blijken we onderhand van de boot af te zwemmen, terwijl we echt het idee hadden dat we naar de boot toe zwommen. Dus hup omdraaien en flink peddelen. Vlakbij de boot zien we op de valreep nog een haai - hoogstwaarschijnlijk een witpuntrifhaai - op de bodem liggen

Terug aan boord is het snel alle spullen sorteren, afspoelen met gewoon water en op ruimen. Daarna is het vlug afspoelen en lunchen. In de tussentijd beginnen we ook aan de terugreis naar Cairns. Na de lunch kunnen we nog een paar uur luieren, maar uiterlijk 1430 uur moeten alle tassen beneden op de banken staan en krijgen we een laatste briefing. 1515 uur zijn we weer in Cairns. Eerst worden alle spulllen van boord gehaald en al nieuwe spullen aan boord gebracht, morgen vertrekt er weer een groep voor een 2 daagse duiksafari. Daarna gaan we met drie busjes naar het duikcentrum om de laatste dingen af te rekenen en worden we bij onze hotels afgezet.

Dan is het duikplezier echt afgelopen, wat een mooie ervaring. Best wel pittige 11 duiken in 3 dagen (2x 4 en 1x 3), maar zeker de moeite waard.

Wat wel grappig is, Marco heeft er niet zo'n last van, maar ik wel, is dat het na een paar uur van de boot, nog steeds lijkt of je op de boot zit. Het voelt alsof je nog aan de meedeinen bent met het water. Heel apart. Hopelijk blijft dat niet te lang hangen

En dan gaan we morgen gewoon weer verder met vroeg opstaan. Vandaag dat we vanavond in het hotel blijven eten. Het probleem met het gas is opgelost dus we hoeven niet ver. In ons hotel zit een restaurant met Indonesische keuken - de kok blijkt ook een aantal prijzen gewonnen te hebben. We laten het ons goed smaken - Ikan Bali en Stoofpotje/curry van eendenbout. Heerlijk.

Gelukkig blijven we een paar nachten in dit hotel, dus we hoeven niet 1-2-3 spullen klaar te leggen en koffers in te pakken. De komen paar dagen is dit hotel onze uitvalsbasis. Maar goed morgen moeten we zorgen dat we om 0730 uur onze huurauto hebben want om 0900 uur hebben we een date met de Kuranda Skyrail.