En dan is het vannacht toch gelukt, we hebben goed geslapen zonder dat we op rare tijden klaar wakker in bed lagen. Op zich was ik nog wel aan de vroege kant, zo rond 0530 gingen de oogjes voor het eerst open en na wat draaien, mieren en pieren heb ik het nog tot 0630 weten te rekken. Toen ben ik maar onder de douche gestapt en heb ik mij aangekleed. Marco heeft het wel braaf tot iets voor achten volgehouden.

Nu we dan toch zo vroeg waren, zijn we maar meteen aan de slag gegaan. Eerst naar Doppio, voor ons laatste ontbijtje in Sydney. Toch maar weer voor die zalmtoast gegaan die ik zaterdag ook heb gehad. Die was echt lekker. Onderweg naar Doppio merken we al meteen weer verschil met zaterdag en vooral zondag. De mensen zijn weer aan het werk en het is een drukte van belang. Zo ook bij Doppio. En we zien nu ook zwervers vlak bij ons hotel. Als ons een ding wel is opgevallen, is het wel de vele zwervers die we op straat en in de parken zien. Letterlijk met hun hele hebben en houden in tassen of een of ander aftands karretje, bedelend om een paar centen. Ik kan mij er geen voorstelling van maken hoe het voor deze mensen zover heeft kunnen komen dat ze op straat (moeten) leven.

Na het ontbijt zijn we via Hyde Park en de Botanische Tuin naar de Sydney Opera House (SOH) gelopen. Hyde Park heeft in eerste instantie dienst gedaan als renbaan en als cricketveld. Maar tegenwoordig is het een oase van rust in het stadsgedruis. Erg groot is het park niet, maar zodra je er in loopt is het alsof de drukte van de stad naar de achtergrond verdwijnen.

Via Macquarie Street lopen we langs het Sydney Hospitaal en het parlements gebouw van New South Wales. Bij de State Library steken we over en gaan we de Botanische tuin binnen. Het contrast met de stad en de rust van de tuin/het park is toch wel groot. Hier is de serene rust nog groter dan in Hyde Park. En net als in Central Park zijn de hoge bomen en de overige begroeiing van het park erg in contrast met de hoge gebouwen van het centrum van Sydney die ongeveer tegen de tuin aangeplakt zitten. Ook vandaag is het weer een mooie dag. Een erg warme dag zelfs. Het is tegen 1000 uur al een graad of 25. Dus maak je borst maar nat, letter onderhand

Bij de SOH zorgen we eerst dat we tickets hebben voor de tour, we kunnen om 1030 uur al mee, en gaan dan nog even lekker buiten op het terras een kop koffie / thee drinken. Onderwijl genietend van het mooie uitzicht op de brug. Voor dat de tour begint moeten we eerst op de foto en onze rugzak etc. inleveren. En dan gaat het van start.

De naam Opera House is eigenlijk misleidend. Want het operaseizoen begint pas in januari en loopt t/m maart. Eigenlijk is het een multicultureel centrum. Je kunt de verschillende zalen huren variërend in prijs van $ 10000 - $15000 voor een hele dag. Maar je kunt de zalen eventueel ook voor een halve dag huren mocht je dat willen. Het is nog niet zo zeer een super mooi gebouw van binnen, maar zeker wel een heel bijzonder gebouw. De liften bijv. hebben geen dak en worden als het ware omhoog geduwd. Je krijgt stiekem toch de neiging om te bukken zodra de lift oven aankomt. Verder zijn er geen steunpilaren in het gebouw te vinden. Alles wordt gedragen middels een constructie van gegoten beton. De bouw was begroot op 7 jaar hetgeen er uiteindelijk 14 zijn geworden. Uiteraard met de nodige budgetoverschrijdingen. Voor de financiering is een loterij opgezet en gezien het feit dat Australië wel van een gokje houdt, is dat geld wel bij elkaar gekomen. Het dak is bedekt met 1.056.000 keramische tegeltjes in de kleur off-white en komen uit Zweden. De speciale off-white kleur moet zorgen voor een parelmoerachtige kleur/zweem zoals je die ook in schelpen kunt aantreffen. Men was tijdens de bouw al bezig met de basisconstructie toen men nog moest bedenken hoe men de daken in die bijzonder vorm ging maken. Uiteindelijk heeft het nog 4 jaar geduurd voor er een bouwbaar ontwerp op tafel lag. Achteraf bleek het allemaal heel simpel te zijn, maar dat is het achteraf altijd natuurlijk.

De rondleiding brengt ons oa. In de grote concerthal. Hier mogen helaas geen foto's worden gemaakt. Het is een mooie zaal. In de concerthal bevindt zich ook een orgel, dat zelden wordt gebruikt. Te zien zijn ongeveer een 134 orgelpijpen, de overige 10.000 zijn weggewerkt aan de achterkant en zijn we op weg naar de zaal ongemerkt voorbijgelopen.

De noordelijke foyer biedt een schitterend uitzicht over de haven. Het is een glazen constructie geïnspireerd op de brug van een cruiseschip. Je kunt je een voorstelling maken van de temperatuur in de foyer als je bedenkt dat het een stralende dag is zonder een wolkje in de lucht…..

Na de rondleiding halen we onze spullen op en gaan we richting the Rocks. Dat ligt aan de overkant van het SOH. Via de Writer's Walk en Circular Quay komen we het Museum of Contemporary Art en hier beginnen we onze wandeling door The Rocks. Buurt is gebouwd in en om de rotsen, vandaar de naam the Rocks. Het is dus her en der best even klimmen. Verder zijn er hier veel 'achteraf' straatjes waardoor je lekker in de schaduw je wandeling kunt maken en toch een en ander kunt afsteken. Het is echt warm vandaag. Warmer dan in de afgelopen paar dagen. We lunchen bij een broodjes zaak die aan de achterzijde een terrasje heeft. Heel knus. Vandaar kunnen we via een ander pad (the Nurse Walk) weer de route oppikken. Het is nog te vroeg om naar the Bridge Climb te gaan, dus we lopen nog wat rond in de straatjes die we nog niet hadden gehad, maar uiteindelijk gaan we toch maar vast naar het centrum toe, kunnen we vast afkoelen en even van de WiFi gebruik maken.

Om 1515 uur is het dan zover. We krijgen een korte briefing van wat we allemaal wel en vooral niet bij ons mogen dragen. Oorbellen moeten uit en horloges moeten af. Dan krijgen we een pak aangereikt dat we aan moeten trekken. Het is aan nou of je je lange broek en/of shirt er onder aanhoudt. Gezien de temperatuur, laat ik mijn spijkerbroek maar in de lokker. Mocht je geen fatsoenlijke schoenen aan hebben (een dame kwam op ballerinaatjes….) dan krijg je schoenen te leen. Onnodig om te zeggen dat alle spullen die je te leen krijgt, schoon zijn. In de kleedkamers kun je je pak aantrekken en dan alles in een lokker doen. Aangezien onze fototas gevuld niet in de lokker paste, hebben we uiteindelijk 3 lokkers nodig: 1 voor de kleding, 1 voor de camera's en andere toebehoren en 1 voor de tas zelf die wat in elkaar gedeukt net in de lokker past. Daarna krijg je een hanger voor je zonnebril die aan het pak is bevestigd. Vervolgens krijg je een check of je toch niet vergeten bent iets af te doen - als een horloge etc. - dan gaat het naar de volgende ruimte waar je een riem om krijgt waarmee aan een veiligheidslijn vastzit.

Je moet zorgen dat je bij elkaar blijft en in die volgorde ook de brug op gaat, want eenmaal vast is vast en kun je pas weer aan het einde van de tour van de draad af. Ook krijgen we een headset aan ons pak bevestigd. Daarnaast nog een pet en doeken om je polsen die je kunt natmaken om af te koelen. Na een laatste stop bij een drinkfonteintje is het zover….we gaan naar boven. Het eerste deel valt allemaal nog wel mee, we zitten dan nog een 45 m boven de grond. Op een gegeven moment moeten we een paar redelijk stijle trappen op. En dat is dan best een beetje spannend. Naast je razen de auto's voorbij - de brug is de drukste snelweg van sowieso de stad - en wordt je gepasseerd door de treinen - de brug heeft 2 rails. En dan sta je aan de voet van de boog. Die is best breed en je hebt niet echt een open zicht op beneden. Natuurlijk kun je wel naar beneden kijken, maar het is niet echt direct recht onder je zichtbaar. De trappen naar boven zijn op zich niet stijl maar wel lekkere bijtertjes voor je bovenbenen. Terwijl we naar boven lopen passeert een cruiseschip dat de haven uitvaart naar zijn volgende bestemming. We zwaaien naar de mensen en er wordt ook teruggezwaaid. Het uitzicht is fenomenaal. We lopen aan de kant van de SOH naar boven. Onderweg worden een paar keer foto's gemaakt. Het is aan het einde van de dag en dat maakt de klim nog mooier zo met de ondergaande zon. Op het hoogste punt - 134 m - wordt een groepsfoto gemaakt. We genieten nog wat van het uitzicht en dan steken we de brug over naar de andere kant. Halverwege blijven we staan. Persoonlijk vond ik dat niet helemaal geslaagd, kreeg wel even de kriebels van de auto's die onder je door razen. En dan begint het er ook nog eens iets te piepen….wat is dit??!!....vandaag hingen de vlaggen halfstok ivm Police Memorial Day en omdat het zonsondergang is, was het tijd dat de vlaggen weer gehezen werden. En dat gaat volautomatisch gepaard met een flink piepend geluid dus. Een keer smeren helpt

Aan de andere kant kunnen we tijdens de afdaling genieten van de ondergaande zon. Dan komt het Twilight moment en als je die tour wilt doen moet je meer betalen. Wij hadden geluk, wij krijgen dat nu gratis :-). Ook op de terugweg moeten we weer een paar vrij stijle trappen naar afdalen. Er mag maar 1 persoon tegelijk op de trap en je moet een paar keer overstappen op een andere trap, dat ziet er enger uit dan dat het is. Op het moment dat ik op een trap ga overstappen komt met flink geweld een trein voorbij geraasd en net als die voorbij is, komt nummer twee van de andere kant. Mijn hemel…wat een herrie.

Op het laatste stuk kunnen we nog net de zon onder zien gaan, en dat gaat in verschrikkelijk hard tempo. Eenmaal binnen wordt alles ontkoppeld en weer ingenomen. Je kunt je weer omkleden en dan is het klaar. Uiteindelijk is het 1815 wanneer we naar de ruimte van de lokkers en kleedkamers lopen. En als bewijs krijgen we een certificaat mee. Uiteraard kun je ook de foto's kopen die van je gemaakt zijn, wat wij natuurlijk doen. Dit is echt een unieke ervaring. Echt een top ervaring. Mocht je in Sydney zijn/komen, dan is dit echt een aanrader om te doen.

Uiteraard zijn er nog wat leuke weetjes over de brug te vertellen:

• De brug, bijgenaamd de kleerhanger,is in 7 jaar tijd gebouwd en voltooid in 1932.
• Paul Hogan - bekend als Crocodile Dundee - is ooit zijn carrière begonnen als schilder op de brug.
• De brug is boven op nog steeds voorzien van zijn allereerste verflaag, vandaar dat je best veel roestplekken ziet. Het is een heidens karwei om de brug te schilderen en als ze de brug moeten afsluiten voor onderhoud dan ligt het openbare leven in Sydney zo goed als stil.
• De brug is in delen opgebouwd waarbij men van weerszijde van de oevers naar elkaar toe is gewerkt. Toen de brugdelen bij elkaar kwamen was er een afwijken van welgeteld 1 mm. Niet slecht voor die tijd waarin alles met de hand werd gemaakt en berekend.
• En wanneer je alle traptreden hebt beklommen vanaf binnen naar boven en terug, dan heb je in totaal 1472 traptreden bedwongen en zo'n 600 kcal verbrandt. Dat is nog es een workout.

Vlak bij de brug hadden we een cafeetje gezien waar je ook 's avonds kon eten. We gaan voor de kangoeroesteak. Na dit heerlijke maal lopen we weer via Circular Quay terug naar ons hotel. Eerst nog wat foto's van de SOH en de brug by night maken. Van een aardig meneer heb ik een driepoot mogen lenen voor deze vakantie. Nou Arnold: hij heeft al 2x goed dienst gedaan. Bedankt

Terug in het hotel is het zorgen dat de spullen klaar staan voor morgen. Om 0445 loopt de wekker af. Om 0600 uur worden we opgehaald en gaan we naar onze volgende bestemming van deze vakantie: Melbourne.